از بدو تولد، بازی یكی از مهمترینموقعیتهای آموختن برای نوزاد و یا كودك است. كودك بدن خود را كشف میكند و ارتباط خود با شما و دنیایاطراف را درمییابد. وقتیكودك بهطور مكرّر شیئیرا پرتاب میكند، اینعمل، نوعی بازی برایاو محسوب میشود.
اكنون بهخوبی میدانیم كه اتصالاتعصبی،نقشبسیار اساسی در روند یادگیری ایفا میكنند. اگر در سالهای اول زندگی، بهطور مداوم از یك اتصالعصبی استفاده شود، برای همیشه در بدن دائمی میشود. درحالیكه اگر از آن بهندرت استفاده شود و یا هیچگاه مورد استفاده قرار نگیرد، برای همیشه از بین میرود.
نوزاد در برابر تغییرات محیط خود بیتفاوت نیست؛ اما او همیشه به یك نسبت به اطراف خود توجه نمیكند. تنفس و ریتم ضربان قلب، به خوبی تغییرات میزان هوشیاری او را نشان میدهد. با وجود این، بهترین نشانه برای تشخیص میزان توجه در یك نوزاد،
خواستههای نوزاد خود را به خوبی تشخیص دهید و به نیازهای او بهطور سریع و صحیح پاسخ دهید. همچنین یك ارتباط قوی و اطمینانبخش با كودك، به او كمك میكند كه هرچه بیشتر مانع اضطرابهای روزانه شود.