او از بدو تولد حركاتی را كه در صورت شما می‌بیند تقلید می‌كند. هنگامی كه كودك در این كار موفّق می‌شود، او را با شور و حرارت هرچه بیشتر تشویق كنید، و اگر او این بازی را آغاز می‌كند، سعی كنید حركاتش را تكرار كنید.
تقلید كردن، ابتدا با تكرار حركات صورت آغاز می‌شود. سپس در سنین بالاتر، اگر شما شیء ساده‌ای در دست بگیرید، كودك نیز با دیدن شما این كار را انجام می‌دهد. استفاده از جغجغه برای این منظور بسیار مناسب است، زیرا می‌توان آن را تكان داد و از آن صدا درآورد؛ به این ترتیب توجّه كودك جلب می‌شود و سعی می‌كند حركت شما را تكرار كند. در قدم‌های بعدی، خود شیء چندان اهمیتی ندارد؛ بلكه حركتی كه به وسیله‌ی آن شیء انجام می‌گیرد مهم است. به عنوان مثال: می‌توان چوب‌های یك طبل را روی میز غلطاند و یا با قاشق روی میز كوبید. باز در سنین بالاتر می‌توان كودك را به انجام اعمال پیچیده‌تری، مانند روی هم چیدن چند مكعب، تشویق نمود. سپس در مراحل بعدی تقلید كردن از حركات بدن آغاز می‌شود و در نهایت كودك می‌تواند یك سری حركت را پشت سر هم به‌طور كامل تكرار كند.