برجســتهترین امتیــاز پدربزرگها و مادربزرگها صبــر و حوصله و آرامش درونــی آنهاســت. آنهــا زود ناراحت و عصبانی نمیشــوند. چــرا؟ چون در زندگی خود ســختیها و مشکلات گوناگون را تجربه کردهاند، موفقیتهایی را کسب و بر شکســتها غلبه کردهاند و خلاصه بحرانهای زندگی را پشت سر گذاشتهاند. بدون شــک هنوز هم سختیها و مصائب آنان را آزار میدهد؛ اما آنان با تجربههایی که کسب کردهاند، این را به خوبی میدانند که این رنجها بالأخره به پایان میرسند. از طرف دیگر، در دنیای امروز، پدران و مادران جوان، در مقایسه با گذشته، بــرای گــذران زندگی باید تــلاش و مبارزهی بیشــتری کنند . بنابراین فشــار بیشتری بر دوش آنهاست. در این اوضاع و احوال، پدربزرگ و مادربزرگ، در مقایســه با والدین کودک از آرامش و فراغ بال بیشتری برخوردارند. نوهها نیز میتوانند از این آرامش بهرهمند شــوند. در خانــهی پدربزرگ و مادربزرگ به ندرت صحبتی از نگرانی، فشــار، خستگی و ناراحتی به میان میآید. از آنجا که زندگی پدربزرگ و مادربزرگ با آرامش و آســودگی بیشــتری همراه اســت، بســیاری از کودکان در کنار آنان احساس خوبی پیدا میکنند و میتوانند نیرو و انرژی تازهای بگیرند.
منبع: کتاب دنیای من و مادربزرگ | آلموت بارتل، یولیا یوره | انتشارات بافرزندان