در واقع حتی یك صورت بی‌حركت هم كاملاً ثابت نیست؛ زیرا همواره حركات بسیار كوچك در آن دیده می‌شود؛ بخصوص حركت‌های ریز چشم و یا حركات كوچك بلع بزاق. كودك با تكیه بر این نشانه‌ها، مادرش را می‌شناسد

و یا تفاوت بین دو چهره را تشخیص می‌دهد. (البته نشانه‌هایی كه برای شناخت مادر به‌كار برده می‌شود كاملاً متفاوت و مستقل است؛ نشانه‌هایی مانند بو، صدا، ظاهر كلی، جواهرات و...)

با وجود این، همان‌طور كه می‌دانید، حساسیت دید نوزاد نسبت به خطوط بیرونی بسیار بیشتر از نشانه‌های درونی یك تصویر یا چهره است. به همین دلیل، به‌عنوان مثال، خط مرز بین چهره و موها نقش بسیار مهم‌تری در این زمینه بازی می‌كند، بنابراین چنانچه این خطوط پنهان شوند، كودك دیگر نمی‌تواند شما را بشناسد. اگر كلاهی بر سر بگذارید كه فقط چشم‌ها و دهان شما دیده شود، كودك دیگر نمی‌داند كه شما مادر او هستید و یا پدر او.

البته پس از دو ماه، نوزاد تركیب درونی صورت را نیز تشخیص می‌دهد و برای تشخیص یك چهره، وابستگی او به خطوط بیرونی ازبین می‌رود.

منبع: کتاب کودک هشیار بپروریم
نویسنده: دکتر بئاتریس میلتر (خالق مجموعه کتاب‌های شیوه‌های تقویت هوش نوزاد)