هنگام تولد، هنوز مغز انسان تكامل نیافته است. نرونها و یا سلولهای عصبی، اجزاء تشكیلدهندهی مغز محسوب میشوند. اطلاعات عصبی ازطریق اتصال بین این سلولها، به اندامها و دستگاههای مختلف بدن انتقال مییابد.
به این ترتیب اعمالی مانند: دیدن، شنیدن، حركات بدن، ابراز احساسات و... كنترل میشود. در بدو تولد، این اتصالات عصبی هنوز به اندازهی كافی گسترش پیدا نكردهاند؛ ولی كمكم دوران رشد سلولهای عصبی آغاز میشود و ارتباط آنها بیش از پیش افزایش مییابد. ارتباط بین سلولهای عصبی، معمولاً از هنگام تولد تا سه سالگی انجام میگیرد. در حدود سه سالگی، مغز كودك تقریباً دو برابر مغز یك بزرگسال دارای اتصالات عصبی است. این پدیده بیانگر این نكته است كه بدن نوزاد و یا كودك از نظر بیولوژیك برای آموختن برنامهریزی شده است.