سعی کنید با گریه نوزادتان، به‌عنوان یک اظهار وجود شفاهی برخورد کنید، نه امری ناخوشایند! این کار تنش را در شما کاهش داده، آرامش را به نوزاد منتقل می‌کند.
سعی کنید انواع گریه‌های نوزادتان را تشخیص دهید و منظور او را درک کنید. سعی کنید مشکلی را که دارد به شما اطلاع می‌دهد، حل کنید. این کار اعتماد به نفس او را در قابلیت مطرح کردن خودش، گسترش می‌دهد و او را به بهبود بخشی از مهارت‌های گفتاری‌اش، تشویق می‌کند.
با وجود این که نوزادتان نمی‌فهمد شما چه می گویید، با او حرف بزنید. در حالی که از او مراقبت می‌کنید برایش توضیح دهید مشغول چه کاری هستید، برای او آواز بخوانید و موسیقی پخش کنید. تمام این‌ها کمکی است به پرورش محیطی که نوزاد را به برقراری ارتباط و گسترش مهارت‌های بیشتر تشویق می‌کند.
تا جایی که امکان دارد با او به زبان بچگانه و خلاصه ای که همراه با حرکات مختلف است، صحبت کنید. این روش طبیعی ای برای ارتباط برقرار کردن با نوزادان است. لحن‌های خاص، اسامی مستعار و آهنگِ حرف زدن، همه و همه، روش‌های مختلف شما برای تمرکز روی نوزاد است که ممکن است شما اصلاً متوجه آن‌ها نباشید!
هنگامی که با نوزاد خود حرف می‌زنید رو به او باشید و به او اجازه دهید حالت‌های صورت و حرکات شما را دنبال کند. ثابت شده که حتی در این مراحل ابتدایی، نوزادان دارای قابلیت تقلید حرکات ساده مشخصی، مانند بیرون آوردن زبانشان هستند.

منبع: سایت دانشگاه بریتیش کلمبیا
تهیه و ترجمه: بافرزندان

کتاب‌های بافرزندان بر اساس رده‌بندی سنی
اسباب‌بازی‌های بافرزندان بر اساس رده‌بندی سنی