کودکان با سری نسبتا بزرگ (حدود یک چهارم کل قد آنها) که برای بدنشان سنگین است، و با گردن و ماهیچههای پشت سست و ضعیفی متولد میشوند، به طوریکه بتوانند به حالت جمع شده در رحم مادر قرار بگیرند. بنابراین در طی ماههای اولیه نگه داشتن سر برای کودکان سخت و نیازمند کمک است. هنگامیکه کودکان روی شکمشان دراز میکشند بالا آمدن سرشان در خلاف جهت جاذبهی زمین به تلاش بسیار زیادی نیاز دارد. کودکان در حدود دو ماهگی شروع به کنترل سر و گردن خود میکنند.
تازهترین مطالعات نشان میدهد در طی چند سال اخیر کودکان بیشتری فقط پس از شش ماهگی (با تکیه بر دستها و بلند کردن سینهی خود) موفق به کسب کنترل کامل برای بالا بردن سرشان شدهاند؛ توضیح معمول این مشاهده این است که چون امروزه کودکان به پشت دراز میکشند و برای مدت طولانی روی صندلی مخصوص کودک مینشینند زمان کمتری را به روی شکم قرار دارند و بنابراین زمان کمتری برای تمرین بالا بردن سرشان دارند.
منبع: سایت دانشگاه بریتیش کلمبیا